Güler Erkan kalıpları her ne kadar dışarıdan bakıldığında eski moda gibi gelse de bana, duruşlarını seviyorum. gerçekten de üzerinde yazan gibi prova gerektirmiyor çoğu. Bu da çok basit bir gömlek kalıbı, bu kalıptan birkaç tane daha diktim ama bu renk içimi pek açmadı, hala dışarıda mı giysem yoksa altına bir şort dikip pijama takımı mı yapsam diye düşünüyorum. Esnek kumaş olduğunu için tek seçenek de o görünüyor. Ben aslında ev tekstili diken biriyim genelde, bu aralar kıyafet dikimine kendimi kaptırmış durumdayım. Bu kadar dikişle vakit geçirebiliyor olmamı keyfimin yerinde olmamasına bağlıyorum. Çünkü genelde canım sıkkınsa kendimi en rahatladığım yer yani dikiş odama atıyorum. Devamı da gelecek :) sanırım. sevgiyle kalın.
8 yorum:
Dikişten pek anlamam ama, hoş bir gömlek olmuş..Altına şort dikip pijama takımıda olabilir,günlük giyilebilecek bir gömlekte olabilir..Elinize sağlık:)
teşekkür ederim kardeşler-nikahşekeri.
Bence de çok hoş görünüyor.Çok yakışmış.Elinize sağlık.
bloğuma hoşgeldiniz çok memnun oldum dikiş hiç bilmem ama hazırlar kadar güzel olmuş sizede çok yakışmış ellerinize sağlık sevgiler
çok hoş görünüyor, herhangi bir kursa gitmiş miydiniz?
hani ben de kendi adıma umutlanayım mı o yüzden soruyorum :)
evet benim hayatım kurslar ama giysi dikim kursuna gitmedim hiç, mefruşat, tekstil tasarım, makine nakışı, dekoratif süsleme gittiğim kurslardan bazıları. Ancak giysi kursuna başladım ve ikinci hafta bıraktım. bir gömleğe başladık ama aynı gün bitmeyecekti, ben biraz tez canlıyım sabah diktiğimi öğlen giyip çıkmalıyım o yüzden evde deneme yanılmayla başladım bir şeyler dikmeye. elbetteki profesyonel değilim. acemi işi benimkiler. burda dergileri yardımcım oldu.
Bak şimdiiii. Evi taşırken en sona benim dikiş-hobi malzemelerim kaldı. Zaten eski evden haftanın bir kaç günü (oğlumun kursu olduğu günler, onlar ders yaparken ben dolap topladım) arabamın aldığı kadar koli yapıp yeni eve getirdim. Bir kaç gün boyunca getirdiklerimi yerleştirdim, ertesi hafta yine aynen devam.. Bütün kış böyle geçti. Çalıştığım için, bu bana daha çok uydu sanki. Neyse, benim taşıyamayacağım büyük eşyalar bir taşıma şirketiyle gitti. En sona da yüklük, dolap gibi yerlerdeki benim gizli hazinelerim olan hobi ıvır zıvırı. Eşime göstermeden, göstermeden onları da taşımaya başladım. Çünkü adamın artık bu döküntülerle beraber beni de eski evde bırakması veya yeni evde kapının önüne koyması çok muhtemel bir sonuç olabilirdi:) Kıyamaya kıyamaya Güler Erkan kalıplarımı ayıkladım. Atmaya yine kıyamıyordum. Sonunda halamın kızına verdim. Bana ne artık biraz da o düşünsün:)) Ben de epeydir dikişe zorunlu ara verdim. Makinam bozuldu. Hadi yenisini alayım dedim, ne alacağımı bilemedim. Aslında arada bir makinalarımızı, kullandığımız alet edevatı tanıtsak iyi olacak. Almak isteyenlere örnek olur. İşte Güler Erkanlı kalıpları toparlarken senin de dediğin gibi pek bir demode geldi bazı modelleri. Ama temel kalıp sonuçta. Bir de Türk kadınının anatomisine daha uygun diye düşünüyorum. Hele kalıp üzerinde oynayabiliyorsan ki ben yapamam, mesela omuzları, baseni, üst ya da alt bedeni güncel formlara sokabilirsin. Tvde program yaparken konuğuna hiç fırsat vermiyor, kadıncağızlar o kadar iş getiriyor, yarısını gösteremeden "hakikaten hakikaten, hepiniz eli öpülesi hanımlarsınız" diye yağlayıp ballayıp, çan çan çene (benim gibi) hep kendi konuşup, konuktan faydalandırmıyor bizi diye deli olurdum. Ama yaptığı iş azımsanmaz bu ülkede bence. Kadına kendi önemini hatırlatanlardan biridir bence. Neyse, güle güle giy. Her nerede ve nasıl giyeceksen:))
ay gülmekten öldüm sayende, aynen ben de öyle düşünürdüm onun programları hakkında, ama ne yalan söyleyeyim kalıpları güzel. bir tulum diktim kalıbından görünce yeni model sanırsınız. geçen gün hatta yolda gördüm kendisini :)) ayrıca makineler hakkında bir bilgi postu hazırlamak faydalı olur, teşekkür ederim yorumlarınız için.
Yorum Gönder