28 Ocak 2012 Cumartesi

Sonunda Kayramın duaları kabul oldu... Kar yağdı :)



Sonunda fındığım kar gördü :) en son böyle kar yağdığında kayram 1,5 yaşındaydı. Tabi ki hatırlamıyor ama bizim için güzel ve komik bir anı olarak kaldı. Çünkü kara ilk ayağı değdiğinde korkudan ağlamaya başlamıştı. Kendini biraz bildikten sonra kar yağması için dualar eder oldu ama biz İstanbul Bakırköyde yaşıyoruz ve her yere kar yağsa bile buralara uğramıyor maalesef. Geçen kar yağdığında Anadolu Yakasında oturan arkadaşlar ve akrabalar yolların kar yağışından kapandığını söyleyip facebook a kardan adam resimleri eklemişlerdi. Biraz mutlu tabii biraz da kıskanarak baktık bebeğimle resimlere. Bu sefer sömestr tatili nedeniyle annemdeyiz.  Kar haberini televizyonda duyan esmerim gözünü pencereden ayıramadı Perşembe tüm gün. Cuma gecesi yağacağını söylediğimde görmek için sabırsızlanıyorum anne deyişini görmeliydiniz. Cuma gecesi uyuduktan sonra sabaha karşı bir saatte uyandı illaki pencereden bakması gerekiyormuş. Bakıp da her yeri bembeyaz görünce sevinçten havalara uçtu. Cuma sabahı ilk dışarı çıkanlar bizdik. Bazıları için eziyet olan bize mutluluk getirdi. Allahım her şeyin hayırlısı nasip etsin...

Hiç yorum yok: